KUPTIMI I EUKARISTISË – KUNGIMI I SHENJTË
Supozoni se ju ftojnë në një festë – kjo mund të jetë një
martesë, një drekë familjare, ose mund të jetë një ftesë nga dikush për të
ngrënë një vakt në familjen e tij. Tani mendoni se ai që ju ka thirrur në një prej
këtyre gostive që thamë u ofron ushqimin dhe ndërsa të gjithë hanë ju nuk
pranoni të merrni asgjë nga ushqimi, si do të ndihej i zoti i shtëpisë?
Veçanërisht në një familje shqiptare ku ushqimi dhe mikpritja luajnë një rol
qendror, i zoti i shtëpisë do të insistonte që i ftuari të merrte ushqim (të
hante) dhe nëse i ftuari do të vazhdonte të refuzonte i zoti i shtëpisë do të
ndihej i fyer.
Shën Joan Gojarti e përdori këtë analogji shumë shekuj më parë për të
përshkruar se sa fyese është për Perëndinë, që i fton të Krishterët të vinë në
Kishë, të marrin pjesë në Liturgjinë Hyjnore, dhe më pas në momentin më të
veçantë të Kungimit të Shenjtë, kur vet Zoti ynë ofron Veten e Tij për
besimtarët, shumica e besimtarëve refuzojnë për t’iu afruar dhe për të marrë
pjesë në banketin e Tij qiellor.
“Psalët Himnet” predikoi Shën Joan Gojarti “pohuat Besimin”. Përse nuk merrni
pjesë në tryezën qiellore? Disa nga ju pretendojnë se nuk jeni të denjë. Epo
atëherë ju nuk jeni gjithashtu të denjë për të marrë pjesë në Lutjet e Kishës.
Ju përgjërohem! Tryeza mbretërore është shtruar për ju. Engjëjt shërbejnë në
këtë tryezë. Vet Mbreti i mbretërve është i pranishëm. Çfarë prisni atëherë?
Keni veshur rroba të papastra dhe akoma nuk shkoni të ndërroheni?
“Jisui na ka ftuar në qiejt, në tryezën e Mbretit të lavdive, dhe ne hezitojmë,
në vend që të shkonim me vrap drejt saj; Atëherë çfarë shprese kemi për
shpëtimin? Ne nuk mund të fajësojmë dobësinë tonë; ne nuk mund të fajësojmë
natyrën tonë. Dembelizmi na bën të denjë për të marrë Kungimin Hyjnor! Prandaj
– vazhdon Shën Joan Gojarti – ju përgjërohem që të afroheni me frikë dhe me
përulësi.
Shikoni çfarë fjalë dalin nga goja e Shenjtit! Sa prej nesh e konsiderojnë
fyerje ndaj Perëndisë kur shkojmë në Kishë të Dielave, dhe nuk Kungohemi sepse
shkojmë të papërgatitur!
Sigurisht që Shën Gojarti nuk është i vetmi që shpreh këtë qëndrim drejt
marrjes së Kungimit të Shenjtë.
Shën Joan Kasianoi këshillon: “ Do të ishte shumë herë më mirë, që me përulësi
dhe duke qenë të vetëdijshëm se ne nuk jemi kurrë të denjë për të marrë
Kungimin e Shenjtë,{ne do t’i afroheshim dhe ta merrnim atë çdo të diel për
shërimin e sëmundjeve tona, sesa nga krenaria të themi se vetëm një herë në vit
jemi të denjë për të marrë Kungimin e Shenjtë”.
Të dy këta shenjtorë nxisin besimtarët që të kungohen sa më shpesh madje nëse
është e mundur edhe Të dy këta shenjtorë nxisin besimtarët që të kungohen sa më
shpesh madje nëse është e mundur edhe çdo javë!
Shën Joan Kasianoi vazhdon: “ ne nuk duhet t’i shmangemi Kungimit të Shenjtë
për shkak se mendojmë se jemi mëkatarë. Ne duhet t’i afrohemi sa më shpesh për
shërimin dhe pastrimin e shpirtrave tona, por me përulësi dhe besim duke e
konsideruar veten të padenjë ….Kungimi i Shenjtë është ilaçi për kurimin e
sëmundjeve tona”.
Besimi ynë Orthodhoks është si një thesar; me traditën, mësimet dhe urtësinë.
Për fat të keq shumë njerëz që i përkasin besimit Orthodhoks, edhe disa që
gjatë gjithë jetës së tyre shkojnë në Kishë, nuk e kuptojnë se çfarë thesari të
pafund ka besimi ynë.
Ne duhet ta dimë shumë mirë se synimi ynë parësor i besimit tonë është të
kuptojmë se çfarë do të thotë të jesh i Krishterë Orthodhoks dhe t’i përkasësh
Kishës Orthodhokse.
Që të kapësh esencën e Besimit tonë do të thotë të hysh në një marrëdhënie të
ngushtë, të gjallë, dinamike me Perëndinë e tërëdashur. Nëse ne do të hyjmë në
këtë marrëdhënie me Perëndinë, atëherë çdo marrëdhënie tjetër që kemi – me
familjen tonë, me miqtë tanë, me kolegët, me fqinjët do të shtrihet në mënyrën
më frutdhënëse dhe më të bukur.
Kështu synimi ynë si të Krishterë është bashkimi me Perëndinë. Por si mund ta
arrijmë këtë bashkim?
Ne duhet të përdorimit mjetet që Kisha na ofron! Ne duhet t’i kuptojmë dhe t’i
përdorim siç duhet mjetet shpirtërore që mësimi ynë Orthodhoks na i mëson. Dhe
cilat janë këto mjete kryesore?
Lutja, Kreshmimi, lëmosha, bashkë me Misteret e Kishës – veçanërisht Kungimi i
Shenjtë dhe Rrëfimi i Shenjtë.
Po le të flasim për Kungimin e Shenjtë: “
Sa prej nesh e kuptojnë se Eukaristia – Kungimi i Shenjtë – është mjeti i parë
dhe kryesor me anë të cilit ne bashkojmë veten tonë me Perëndinë. Në një mënyrë
mistike, të cilën ne kurrë nuk mund ta shpjegojmë apo kuptojmë plotësisht, Zoti
ynë e ofron Veten e Tij për ne, dhe hyn brenda nesh në mënyrën më të ngushtë.
Ashtu siç ka shkruar dhe teologu i njohur Aleksandër Shmemen: “Darka mistike
është përmbushja, kurorëzimi, plotësimi i dashurisë së Perëndisë, esenca e
shërbesës, mësimeve dhe mrekullive të Tij. Mendoni për Darkën Mistike jo
thjesht si një vakt, por si një vepër e tërë {larja e këmbëve të dishepujve,
ofrimin për ta të bukës dhe verës, dhënien e mësimit të Tij në një Urdhërim të
ri të dashurisë}. Kungimi i Shenjtë është një Ikonë e Dashurisë Hyjnore.
Është shija e banketit qiellor, banketit Mesianik – që banon në prezencën e
Perëndisë, që qëndron në dashurinë e Tij, duke marrë pjesë në gëzimin e Tij!
Kungimi i Shenjtë është shfaqja e synimit tonë – pjesëmarrja në Mbretërinë e
Perëndisë”.
Nëse Kungimi i Shenjtë është mjeti kryesor me anë të së cilit ne bashkojmë
veten me Zotin tonë Jisu Krisht, atëherë ne mund të kuptojmë përse – javë për
javë – çdo të Diel Kisha kremton Liturgjinë Hyjnore. Ne mblidhemi së bashku çdo
të Diel dhe në festa të veçanta për të marrë Trupin dhe Gjakun e Zotit dhe
Shpëtimtarit tonë Jisu Krisht!
Ashtu si Aleksandër Shmemen vazhdon të shpjegojë: “ Fakti i padiskutueshëm
është që në Kishën e hershme {e shekujve të parë} kungimi i të gjithë
besimtarëve në çdo Liturgji Hyjnore ishte një normë e qartë. Gjithashtu ai që
nuk merrte Kungimin e Shenjtë për disa javë rresht shkishërohej vet nga Trupi i
Kishës”. Kungimi me Trupin dhe Gjakun e Krishtit ishte një përmbushje e
vetëkuptueshme e Pagëzimit dhe Krezmimit, dhe nuk ekzistonte asnjë kusht tjetër
për marrjen e Kungimit.
Ashtu si Priftërinjtë
marrin Kungimin në çdo Liturgji Hyjnore, po kështu duhet të marrin edhe
besimtarët, na mëson Shën Joan Gojarti, “ka raste kur Prifti nuk ndryshon nga
ata që janë poshtë tij, si në rastin e Mistereve të Shenjta. Ne nderohemi
njësoj me ta, …. e njëjta Kup dhe i njëjti Trup ofrohet për të gjithë…. dhe
të gjithë ne njëlloj përqafojmë njëri – tjetrin”.
Pra secili prej nesh duhet të përgatitet për tu bashkuar me Perëndinë nëpërmjet
Kungimit të shenjtë rregullisht. Por ngrihet pyetja: Si duhet të përgatitemi?
Çfarë duhet të bëjmë çdo javë për të qenë në rregull për të marrë Kungimin e
Shenjtë?
Së pari dhe më kryesorja, përgatitja më e madhe për të marrë Kungimin e Shenjtë
është të jetuarit e një jete të Krishterë sa më serioze. Kjo përfshin
komunikimin me Perëndinë çdo ditë me anë të lutjeve tona, me anë leximit të
Ungjillit dhe librave të tjerë shpirtërorë. I krishteri serioz vjen në Kishë
rregullisht dhe merr pjesë plotësisht në adhurim. Dhe pjesë e kësaj jete të
disiplinuar përfshin kreshmimin – kreshmim të Mërkurave dhe të Premteve, ditët
që kujtojmë tradhtinë dhe kryqëzimin e Zotit, po ashtu dhe kreshmim në mbrëmje
para se të marrim Kungimin e Shenjtë, dhe sigurisht mosngrënien dhe pirjen e
asgjëje mëngjesin e Liturgjisë Hyjnore.
I Krishteri serioz është një shërbëtor besnik i dhuratave të Perëndisë,
Që do të thotë të përdorë diturinë, talantat dhe aftësitë që i ka besuar Zoti
për të mirën dhe në dobi të të tjerëve. Ai bëhet një dëshmi e dashurisë së
Perëndisë, që përpiqet të shpërndajë Ungjillin e Zotit në vendin që jeton. Dhe
mbi të gjitha, i Krishteri serioz që dëshiron të marri Kungimin e Shenjtë duhet
të ketë dashuri në zemrën e tij. Nëse ne përpiqemi seriozisht për të jetuar një
jetë me në qendër Krishtin, një jetë të disiplinuar ku ne përpiqemi t’i duam të
gjithë njerëzit dhe t’i falim ata që na bëjnë keq, atëherë jemi të përgatitur
për të marrë Kungimin e Shenjtë dhe të bashkojmë veten me Perëndinë çdo javë.
Kungimi i Shenjtë është mjeti i parë dhe kryesori që ne duhet ta fillojmë ta
përdorim. Duke marrë pjesë në këtë Mister çdo të Diel, duke jetuar nga një
Eukaristi në Eukaristinë tjetër, ne do të zbulojmë një burim ushqimi të
bollshëm, shërimi, fuqie për t’iu afruar sa më afër Perëndisë dhe për tu
përballur me çfarëdolloj gjërash që mund të na sjellë java tjetër!