JEMI NË KRESHMËN E KRISHTLINDJES

(15 NËNTOR – 25 DHJETOR)

APOSTULLI – 1 Thesalonikasve 4:18-5:10

Ngushëlloni pra me këto fjalë njëri-tjetrin. Edhe për vitet e për kohët, o vëllezër, nuk keni nevojë t’ju shkruaj; sepse ju e dini mirë, se dita e Zotit, posi vjedhësi natën, kështu vjen.

Sepse kur thonë: Paqe edhe siguri, atëherë vjen mbi ata shkatërrim i papandehur, posi dhimbjet e gruas me barrë; edhe nuk do të shpëtojnë. Po ju, o vëllezër, nuk jeni në errësirë, që t’ju arrijë ajo ditë si vjedhës. Të gjithë ju jeni bij drite e bij dite; nuk jemi të natës, as të errësirës. Le të mos flemë pra sikurse edhe të tjerët, po le të rrimë zgjuar dhe le të jemi të përmbajtur.

Sepse ata që flenë, natën flenë; edhe ata që dehen, natën dehen; Por ne, pasi jemi të ditës, le të përmbajmë veten, duke veshur parzmoren e besimit e të dashurisë, edhe për përkrenare shpresën e shpëtimit. Sepse Perëndia nuk na ka urdhëruar për zemërim, po për trashëgim shpëtimi, me anë të Zotit tonë Jisu Krisht, që vdiq për ne, që, qoftë zgjuar, qoftë fjetur, të rrojmë bashkë me atë.

* * * * *

UNGJILLI – Llukai 20:9-18.

Edhe zuri t’i thoshte popullit këtë paravoli: Një njeri mbolli një vresht, edhe e pajtoi ndër bujq, edhe mërgoi për shumë kohë. Edhe kur erdhi koha dërgoi një shërbëtor te bujqit, që t’i jepnin prej frytit të vreshtit; po bujqit si e rrahën, e dërguan duarbosh.

Edhe përsëri u dërgoi një tjetër shërbëtor; po ata edhe atë si e rrahën dhe e poshtëruan, e dërguan duarbosh. Edhe përsëri dërgoi një të tretë; por ata edhe këtë, si e plagosën, e nxorën jashtë.

Edhe i zoti i vreshtit tha: Ç’të bëj? Do të dërgoj birin tim të dashur; mbase kur të shohin këtë, do të kenë turp. Po bujqit kur e panë, mendoheshin me vete duke thënë: Ky është trashëgimtari. Ejani, le ta vrasim, që të na mbetet trashëgimi.

Edhe si e nxorën jashtë vreshtit, e vranë. Ç’do t’u bëjë pra atyre i zoti i vreshtit? Do të vijë e do t’i shfarosë këta bujq, edhe vreshtin do t’ua japë të tjerëve.

Po ata kur dëgjuan, thanë: Mos u bëftë! Edhe ai hodhi sytë mbi ata e tha: Ç’është pra kjo që është shkruar: “Guri, që flakën tej ndërtuesit, ky u bë Kreu i qoshes”?

Edhe ai që të bjerë mbi këtë gur, do të copëtohet; edhe mbi atë që të bjerë do ta dërrmojë.